مقدمه
روز جمعه است و من در این آستانه عید، به قول مولانا از” محبوسان غم” شده و دمغم. گاهي آدمي تا هشيار مي شد وارد جدالي بيهوده شده است جدالهايي كه سرانجام آن چيزي جز دلخوري نيست. در سالهاي اخير كه مصرف هدفمند “انرژي رواني” دغدغه ام شده است و برای کنترل ولخرجی زمان روانی(درونی ) و فیزیکی (بیرونی )تلاش مي كنم ، هشیارم تا با هيچ كس وارد جدال نشوم. پس از سالها به این تجربه رسيده ام در اكثر گفتگوها افراد به قول نيچه: چونان پلنگي آماده جهيدنند و آدمی کارش به واکنش و خراشیدن “صورت احساس” دیگری می انجامد . حاصل بسیاری از بحث ها حداقل اين نيست كه بپذيريم كه در چه زمينه اي انديشه يكديگر را نمي پذيريم.چه سخن ملکوتی رهایی بخشی است این کلام پیامبر که فرموده‌اند: خدا رحمت کند آن کس را که ترک جدال می کند هر چند حق با اوست
برای خواندن متن کامل روی فایل زیر تکمیل فرمائید.
