حاشیههایی پررنگتر از متن
(نیم نگاهی به کتاب:گامهای رشد، دوره های خدمت)
گر حکم شود که مست گیرند
در شهر هر آنکه هست گیرند
(؟)
اشاره
کتابهای خاطراتی، شکل مکتوبی از تاریخ شفاهی هستند که راوی آنها را می نویسد یا به پرسش هایی پاسخ می دهد. این نوع کتابها به رغم ارزشی که در چارچوب مدیریت دانش دارند معمولا در آنها چند آسیب جدی زیر راه مییابد:
۱)بخشی از مطالب درباره خود و دیگران پنهان میشود.
۲) بیان مقداری از مطالب،ناخودآگاه فراموش میشوند.
۳)گوینده و نگارنده خود را محور قرار میدهد و سهم و نقش دیگران را فراموش، کمرنگ یا تحریف میکند.
۴)گاه مطالب خلافی را مطرح میکند تا سهم کسی را کم و زیاد یا تحریف کند.
5) تناسب چندانی درحجم مطالب دیده نمی شود.
6) درسها و آموزه های چندانی از خاطرات آنها برای خواننده حاصل نمی شود.
7) بندرت کسی در بیان خاطرات به اشتباهی اعتراف می کند و به روشنگری و خودانتقادی دست می زند.
برای کاهش این آسیبها در بیان خاطرات، راههایی وجود دارد که اگر به کار گرفته شوند، اثر خاطراتی، اعتبار بیشتری پیدا میکند و در نتیجه میتواند مورد استناد قرار گیرد. یکی از این راهها، نظرخواهی پیش از انتشار است. یعنی اثر پیش از انتشار در اختیار عدهای که در جریان ماجراهای اصلی هستند قرار گیرد تا با یادآوریها و ارائه مدارک و مستندات آنان ،این نقصها زدوده شد.
محتوای کتاب
کتاب خاطرات مهندس حبیبالله بیطرف به نام گامهای رشد–دورههای خدمت، در سال1401 از سوی انتشارات دیموند بلورین منتشر گردیده است. این کتاب چهارده فصل دارد. نگارنده در این کتاب، گزارشی مجملی از آغاز زندگی خود تا دوران تصدی مسئولیتهای مختلف در دولتها و مناصب اجرایی و علمی خود را ارایه کرده است. بخشهایی از کتاب، همراه با دادههایی پیرامون وقایع تاریخی و حساس کشور مثل تسخیر سفارت آمریکا یا مسایل پراهمیتی پیرامون توسعه صنایعی مثل نیرو، نفت، سدسازی و مانند آن است.
تاملات
در چارچوب آسیب های گفته شده کتاب خاطرات آقای بیطرف، در خور بررسی جدی است اما از منظر نگاه انتقادی تنها به چند نمونه از آنها پرداخته می شود…
کامل این متن را می توانید در پی دی اف زیر مشاهده نمایید