با دست خالی و بدون امکانات هم می‌توان خیلی از کارها را کرد البته اگر ما آن باشیم که باید باشیم.
آری؛ همیشه عمل درستی برای انجام دادن در زندگی وجود دارد که با همین توانی که داریم انجامش به شیوه عقلانی و اخلاقی برای ما ممکن است. (اشتباه نشود و شعار روان‌شناسان زرد را باور نکنیم که هر کاری را می‌شود کرد. ما فقط خیلی از کارها را می‌توانیم انجام دهیم زیرا هر کاری در هر موقع شدنی نیست.)
ما اگر همیشه چونان خودشیفتگان، ریشۀ ضعف‌ها و نداشتن‌های فردی، اجتماعی و ملی خود را دیگری و دیگران بدانیم کار ساده‌ای است. تصور آسانی که فقط یک فرافکنی حود تسلی‌بخش برای ذهن ساده‌اندیش ماست. نسبت دادنی است که به ما اجازه نمی‌دهد برای اصلاح و تقویت خود کاری بکنیم و سهم خود را در ناکامی‌ها و بدبختی‌مان ببینیم و باور کنیم شاید برخیزیم و چاره کار خود را رجایی بکنیم.
اکنون پرسش این است که نگرش عملگرایانۀ عقلانی و اخلاقی خود را چگونه تقویت کنیم؟
ویدئوی زیر را ملاحظه کنید:
