بهانه:
فرهاد مهراد خواننده بزرگ نسل ما بتدریج از سال 78 حالش وخیم شد. او به هپاتیت سی مبتلا شده بود. سه سال بعد به دلیل شدت یافتن بیماری به فرانسه رفت و سه ماه آخر عمرش را در خانه یکی از بستگان همسرش در شهری کوچک در شمال فرانسه گذراند و در نهایت در 9 شهریور 1381 در سن 59 سالگی در پاریس درگذشت و در گورستان تیه در جنوب پاریس به خاک سپرده شد.
مقدمه:
برای نگارنده هرگز چندوچون زندگی هنرپیشگان، نوازندگان، خوانندگان، ورزشکارانT نقاشان، مجسمهسازان و خطاطان… مهم نبوده و نیست. آنها را در هنر و مهارتشان خلاصه کرده و تمایل نداشتهام بیشتر از دستاوردهای هنریشان از زندگی آنها چیزی بدانم، اما شناخت زندگی بسیاری از تولیدکنندگان اندیشه مانند دانشمندان علوم انسانی، فیلسوفان، نویسندگان و شاعران، همواره برایم کار بسیار دلانگیزی بوده و هست زیرا این افراد شناسندگان جهان هستند. برای من قابل تصور نیست که نظریهای، فلسفهای، قصهای یا سرودهای جدای از تجربۀزیسته خالق آن شکل بگیرد. در لابلای زندگی گروههایی که بر شمردم همواره پیامها و آموزه های ویژهای برای من هست که برایم کارساز هستند. آری برای من اهمیتی ندارد که بفهمم خواننده ای که صدایش را دوست دارم معتاد است یا نه، اما….
ادامه متن را میتوانید در فایل زیر مطالعه کنید:
farhad
