از گوشی موبایل و آنچه که از طریق آن می‌تواند به زندگی ما بیاید دیگر گریزی نیست. تنها آنچه می‌تواند از پیامدهای منفی این ابزار گریزناپذیر ما را در امان نگه دارد ارادۀ ماست.
اراده‌ای که اسیر روزمرگی‌ها، القاها، ولگردی‌ها و خبرخواری‌های جهت‌دار نیست. مهم داشتن شعور و اراده‌ای هدفمند است که می‌فهمد این ابزار که در ظاهر مایۀ حضور مجازی ماست چقدر می‌تواند ما را در حقیقت غایب سازد. غایب از دیدن‌ها و شنیدن‌های حقیقی که در موقعیتی وجود دارند که در آنیم. هر چند گاه این گوشی موبایل راهی و دریچه‌ای به آزادیی است که در یک موقعیت تحمیلی، گریزی از آن نیست.
باری سخن بر سر این موضوع است که ما در لحظه، با چشم و گوش و دل سپردن به محتویات موبایل، به چه قیمتی از چه چیزی غایب می‌شویم و گرنه گاه آنچه از طریق گوشی می‌توانیم به آن دست بیایم می‌تواند مایۀ تشدید “حضور” ما شود. پس سخن بر سر وابستگی است که در همه جا و همیشه ایجاد شود نه چیز دیگر.
ویدئوی زیر را مشاهده کنید:
